W tym celu uczniowie i nauczyciele wybiorą patrona klas mundurowych, który powinien być wzorem postępowania dla młodych ludzi, którzy swoją przyszłość chcą związać ze służbą w formacjach mundurowych. Po konsultacjach przeprowadzonych wśród uczniów wszystkich klas, do wyborów zakwalifikowanych zostało dwóch kandydatów. Zachęcamy uczniów do zapoznania się z ich życiorysami, głosowanie już po feriach.

Kandydat nr 1:

Andrzej Romocki ps. "Morro"

– instruktor harcerski, harcmistrz, żołnierz Szarych Szeregów, kapitan Armii Krajowej, dowódca 2. kompanii Rudy batalionu Zośka.

W 1941 r., już na tajnych kompletach, kończy Prywatne Liceum Towarzystwa Ziemi Mazowieckiej w Warszawie - Wydział matematyczno-fizyczny. Maturę zdaje z wynikiem bardzo dobrym. 25 maja 1944 r., po ukończeniu z III lokatą podchorążówki Kedywu Komendy Głównej - "Agricola" (Zastępczy Kurs Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty "Agricola") - uzyskuje stopień plutonowego podchorążego (poprzedni stopień to plutonowy).

Rozkazem z grudnia 1943 r. "Morro" zostaje mianowany p.o. dowódcy 2. kompanii. Wiosną 1944 r. przeprowadza cykl szkoleń w kompanii, którego zwieńczeniem jest szkolenie terenowe przeprowadzone w "Bazie Leśnej" w okresie od 22 maja do 25 lipca na terenie Puszczy Białej (akcje "Par I" i "Par II").

Zaplanował akcję dywersyjną "Tłuszcz-Urle", podczas której 27 kwietnia 1944 roku wysadzono i ostrzelano niemiecki pociąg relacji Wołkowysk - Berlin.

Odznaczony Krzyżem Walecznych (dwukrotnie), Srebrnym Krzyżem Orderu Virtuti Militari (V klasy).

Zginął 15 września 1944 (w wieku 21 lat) walcząc w Powstaniu Warszawskim. 

 Kandydat nr 2:

Stanisław Łanecki ps. Przelotny

–urodził się w 1925 r. w Suwałkach. Udzielał się w harcerstwie, później wstąpił, wraz z bratem Lucjanem, do Związku Walki Zbrojnej. Po wojnie Lucjan i Irmina, siostra braci Łaneckich, zostali aresztowani przez NKWD. Lucjan został zamęczony w więzieniu w Białymstoku, Irminę zesłano do łagru.

Stanisław wstąpił do zgrupowania partyzantów najpierw w Białymstoku, później Piotrków w Puszczy Knyszyńskiej. Jako członek organizacji Wolność i Niezawisłość wrócił do Białegostoku, z którego został przeniesiony do Ostrowi Maz.

Kiedy po aresztowaniach w 1946 r. więzienie w Pułtusku zapełniło się żołnierzami, pojawił się plan odbicia więźniów. Atak nastąpił w listopadzie. Według UB uwolniono wówczas 40 więźniów, według WiN - 70. Akcję przypłaciło życiem dwóch żołnierzy, między innymi dowódca Stanisław Łanecki. Miał 21 lat, był jednym z najmłodszych dowódców w Puszczy Białej. Ciężko rannego przewieziono do Długosiodła, gdzie zmarł i w tajemnicy został pochowany.